czwartek, marzec 28, 2024

O mnie

Drukuj E-mail

 

  ,,Tracić siebie dla drugich
to jest właśnie odnajdywać
najprawdziwszego siebie.''
Maria Dąbrowska

Jan Regulski -- zasłużony nauczyciel LO i LE

 

Jan Regulski urodził się 28 sierpnia 1931 r. w Zaborówku, województwo mazowieckie. Jest absolwentem gimnazjum w Lesznie k/Błonia, Liceum Pedagogicznego w Grodzisku Mazowieckim. Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika u Toruniu. Jan Regulski - Laureat Katarzynki 2013

Jako młody nauczyciel języka polskiego w 1954 r. rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym u Działdowie. Od początku dał się poznać jako świetny polonista. Na swoich lekcjach starał się przekazywać wiedzę nie tylko w sposób werbalny, ale często wykorzystywał środki audiowizualne (rzutniki. filmy, płyty, plansze itp.) Często recytował z pamięci fragmentu ulubionych wierszy i lektur, przez co zachęcał do rozumienia zawartych w nich podstawowych idei i wartości. W ramach realizacji programu języka polskiego organizował wycieczki do teatrów w Warszawie. Krakowie i Olsztynie. Zorganizował kilka wakacyjnych obozów wędrownych i wycieczek szkolnych, na których uczniowie poznawali zabytki i piękno ziemi polskiej.

Kolega Janek przez 15 lat w Liceum Ogólnokształcącym a od roku 1961 również w Technikum Ekonomicznym pełnił funkcję zastępcy dyrektora. Na tym stanowisku dał się poznać jako dobry organizator procesu dydaktyczno-wychowawczego. Skrupulatnie przygotowywał plany zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych, wnikliwie omawiał osiągnięcia i porażki uczniów, na radach pedagogicznych, pokazując ich przyczyny, i zachęcał nauczycieli do wyciągnięcia efektywnych wniosków. Szczycił się z dobrego poziomu szkoły i wysokich przyjęć na studia wyższe.

W swojej karierze nauczycielskiej pracował też okresami na pół etatu w Liceum Medycznym w Działdowie. W latach 1956-62 był kierownikiem punktu konsultacyjnego podlegającego Korespondencyjnemu Liceum Ogólnokształcącemu w Ciechanowie. Zorganizował Policealne Studium Ekonomiczne Zaoczne. które w latach 1964-68 podlegało Liceum Ekonomicznemu w Olsztynie. Przez klika lat był instruktorem języka polskiego pracując dodatkowo w Powiatowym Ośrodku Doskonalenia Kadr Oświatowych.

W roku 1975 Kuratorium Oświata w Ciechanowie powołało Zespół Szkół Ekonomicznych w Działdowie z dyrektorem Janem Regulskim na czele. Funkcję tę pełnił w latach 1975-80.

Cały czas, na wszystkich stanowiskach poświęcał się bez reszty pracy z młodzieżą i osobami dorosłymi. zwracając szczególną uwagę na poziom wykształcenia i wartości patriotyczne. Dzięki jego staraniom patronem Liceum Ogólnokształcącego został jego ulubiony pisarz (z jego twórczości napisał i obronił pracę magisterską) Stefan Żeromski. Wiele lat później przygotował wszystkie formalności do nadania Liceum Ekonomicznemu imienia Stanisława Staszica.

Jan Regulski brał czynny udział w pracach organizacji społecznych. W latach 1955-62 był sekretarzem Zarządu Powiatowego ZNP w Działdowie. Kierował też społecznym komitetem budowy Domu Nauczyciela. Jego starania o fundusze oraz budowę zakończyły się sukcesem. Dom Nauczyciela przez wiele lat służył wszystkim pracownikom oświatowym i związkowym powiatu działdowskiego. W latach 1980-81 kolega Janek pełnił obowiązki prezesa ZNP na terenie miasta i gminy Działdowo. a jednocześnie był członkiem prezydium Zarządu Okręgu ZNP w Ciechanowie. W latach 1960-90 aktywnie pracował w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci jako członek. wiceprezes i prezes tej pożytecznej i potrzebnej organizacji W latach 1980-94 kierował miejsko-gminnym i wojewódzkim Komitetem Pomocy Szkole. Osiągnięciem tegoż Komitetu była m.in. budowa Przedszkola Nr 1 przy ulicy Grunwaldzkiej. Współtworzył też Przedszkole Nr 7 w willi P.Weselika przy ulicy Jagiełły. Był i jest aktywnym działaczem Towarzystwa Miłośników Ziemi Działdowskiej.

Oddzielnym i ulubionym polem jego działania jest publicystyka. Od lat pisze artykuły do pism krajowych (Kierunki. Głos Nauczycielski) i regionalnych (Gazeta Olsztyńska, Tygodnik Ciechanowski, Panorama Działdowska, Działdowiak, Gazeta Działdowska). Jego liczne artykuły możemy znaleźć w Rocznikach Działdowskich i wydawnictwach szkolnych przygotowywanych z okazji zjazdów absolwentów. W tych artykułach pisze o aktualnych sprawach Ziemi Działdowskiej, kreśli sylwetki działaczy mazurskich: Emilii Sukiertowej-Biedrawiny, Karola Małłka. Józefa Biedrawy, Hieronima Skurpskiego. Utrwala pamięć o młodszych, ale oddanych i zasłużonych nauczycielach i działaczach jak: Alojzy Lipiński. Wilhelm Kornalewski czy Stefan Majewski. Zawsze pamięta o dorobku szkół. w których pracował i podkreśla ich osiągnięcia dydaktyczne. wychowawcze. Bierze aktywny udział w życiu społeczności działdowskiej. Pisze o trudnych wydarzeniach historycznych naszej działdowskiej ziemi jak: odzyskanie niepodległości w 1918 r., przyłączenie Działdowa do Polski, czasach okupacji 1939-45, wydarzeniach po roku 1945, zakłamaniach historycznych i życiu ludzi w czasach PRL-u oraz o przemianach i nadziejach po roku 1989.

Jako nauczyciel i wychowawca w swoich publikacjach pamięta i szczyci się osiągnięciami swoich wychowanków, a szczególnie Wojciechem Cieśniewskim malarzem i profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Napisał kilka recenzji z jego wystaw malarskich. zwracając uwagę na specyfikę jego talentu i właściwości jego malarstwa. Często zabiera głos polemiczny związany z życiem naszego miasta, jak: odbudowa zamku, konieczna zmiana nazw niektórych ulic czy zbyt skromny udział mieszkańców miasta w obchodach rocznic państwowych (3 Maja, 1 września, 11 Listopada).

W swoim życiu zawsze kierował się myślą Janusza Korczaka "Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali. ale po to. abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem otoczenia jest pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka".

Za swoją działalność pedagogiczną otrzymał wiele odznaczeń i nagród, jak: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi. Medal Komisji Edukacji Narodowej. liczne nagrody Ministra Edukacji Narodowo i Kuratora Oświaty. Za działalność kulturalną i publicystyczną w roku 2011 otrzymał honorową odznakę: „Zasłużony dla Kultury Polskiej'' przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Kolega Jan Regulski miał trudne życie osobiste. W roku 1983 zmarła jego młoda żona. Pozostał sam z trójką dzieci. Im poświęcił się bez reszty, pracując nad ich wykształceniem i wychowaniem.

Jest świetnym kompanem i gawędziarzem. Na spotkaniach prywatnych jest duszą towarzystwa. swoimi opowieściami. dowcipami i trafnymi spostrzeżeniami potrafi zainteresować każdego słuchacza.

W swoim 80-cio letnim życiu starał się być zawsze aktywny i żyć pełnią życia. Jakże pasuje jego styl życia i bycia do treści wiersza Jadwigi Michałowskiej: "Żyć pełniej":

Żyć pełnią życia-
to czerpać radość
z faktu istnienia
tkać złotą nicią
sploty przemyśleń
i zachwycenia.
Żyć pełnią życia-
to dążyć naprzód
z wiarą spenienia
i uczestniczyć
w codziennym bycie
aktem stworzenia.
Żyć pełniej, ładniej-
to kąpać miłość
w ożywczym zdroju,
dzielić uśmiechy
i kompromisy
w czas niepokoju.
Karmić miłością
serca znękane
dodać otuchy
nieść między ludzi
słowa krzepiące
w czas zawieruchy."

 Ireneusz Tyburski

"Z Życia Szkoły" 2012